E ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları
Ecebay : Varlıklı ve ulu kişi
Ecer : Güzel, yeni acar
Ecevit : Afacan, ele avuca sığmaz, çok yaramaz
Edgü : İyi
Edgüalp : İyi ve yiğit, iyi yiğit
Edgüer : İyi kimse, iyi er, iyi yiğit
Edip : Terbiyeli, edepli, edebiyatla uğraşan
Ediz : Değerli, ulu, yüce, yüksek
Efe : Özellikle batı anadolu yiğidi, yiğit, zeybek, ağa, ağabey, kabadayı
Efekan : Efe soyundan
Efgan : Ağlayıp inleme, feryat
Ege : Bir çocuğu koruyan, ona bakan, büyük ulu
Egemen : Yönetimini kendi gücüyle, dışardan denetime bağlı kalmadan sürdüren, üstün, sözünü, geçiren
Eğilmez : Hiçbirşey karşısında eğilmeyen, boyun eğmeyen
Ejder : Büyük yılan, hiddetli acımasız
Eke : Usta, bilgili, deneyli, yetişkin, açıkgöz, zeki
Ekemen : Açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse, eke
Eken : Toprağa tohum atan serpen
Ekener : Toprağa tohum serpen kimse
Ekim : Toprağa ürün ekmek
Ekin : Tahılın tohum olarak tarlaya atıldığı andan başlayarak harman oluncaya değin aldığı duruma verilen ad
Ekiner : Tarımla uğraşan kimse
Ekmel : Mükemmel olan, en kamil
Ekrem : En kerim, cömert, eli açık, şeref sahibi
Elbir : Uzlaştırıcı, arabulucu, bir işi birlikte yapan
Elçin : Deste, demet, bir tutam, bir avuç, kışın ocak başında, öten cırcırböceği
Eldem : Sevimli kimse, sıcak kanlı kimse, cana yakın kimse
Elgin : Evinden ocağından uzak düşmüş kimse, gurbete çıkmış kimse, gurbetçi, elsever
Elgün : Kamu, herkes
Emin : Korkusuz, güvende olan, inanan, güvenen, şüpheye düşmeyecek kadar kesin
Emir : Bir kavmin başı -peygamber soyundan, kumandan
Emirhan : Emirlerin başı, hükümdarı
Emrah : Bir halk ozanımız
Emre : Aşık, vurgun
Emrullah : Allah’ın emri
Ender : Çok az, nadir bulunan
Ener : En yiğit, en er kişi
Enes : İnsan, hz. muhammed in sahabelerinden biri
Engin : Yüksek olmayan, düzey bakımından düşük, denizin, karasularından uzakta bulunan geniş bölümü, ucu bucağı görünmeyecek denli geniş
Enginalp : Engin yiğit
Enginer : Engin yiğit, engin er, engin kimse
Enginsoy : Geniş soy
Enginsu : Ucu bucağı görünmeyen su, açık deniz
Engiz : Ağaç filizi
Engür : Hepsinden gür olan
Enis : Dost, arkadaş
Enver : En nurlu, en parlak
Eracar : Güçlü er gürbüz kimse
Erakalın : Alnı açık yiğit, ak alınlı kimse
Erakıncı : Akıncı yiğit, akıncı asker
Eralkan : Al kanlı yiğit
Eralp : Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi,
Eraltay : Altay dağlarından gelmiş yiğit
Eran : Yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma
Erandaç : Başkasından anı kalmış yiğit
Eranıl : Yiğit olarak anılasın
Eray : Ay gibi yiğit
Eraydın : Aydın yiğit aydınlık yiğit
Erbaşat : Egemen olan yiğit
Erbatur : Yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır
Erbay : Yiğit ve zengin kimse
Erbek : Sağlam, yiğit, sert yiğit
Erben : Ben yiğidim, ben erim, yiğit benim
Erbey : Yiğit bey
Erbil : Bir zamanlar hakkari’de egemen olmuş erbil atabeylerinin adı
Erbilek : Yiğit bilekli, bükülmez bilekli
Erbilen : Bilgili, yiğit, bilen er
Erbilir : Bilen kimse, bilgili ve yiğit
Erbuğ : Yiğitler başı, komutan
Erbuğa : Boğa gibi yiğit kimse, yiğit boğa
Ercan : Yiğit can, yiğit ve can kimse
Erce : Yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde
Ercüment : İtibarlı, haysiyetli, değerli
Erçelik : Çelik gibi yiğit, çelik er
Erçetin : Sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er
Erçevik : Canlı, hareketli yiğit
Erdağ : Dağ gibi er, dağ gibi yiğit
Erdal : Tek erkek
Erdem : İyiliksever, acıma, alçakgönüllülük gibi övgüye değer niteliklerin genel adı
Erdemalp : Erdemli yiğit
Erdemer : Erdemli yiğit
Erdemir : Demir gibi yiğit, güçlü yiğit
Erden : El değmemiş, insan eli değmemiş
Erdenalp : El değmemiş yiğit
Erdenay : El değmemiş ay, erken doğan ay
Erdener : El değmemiş yiğit
Erdeniz : El değmemiş iz, yeni iz, yiğit deniz
Erdi : Ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin
Erdilek : Erken dilenen şey
Erdim : Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim ‘eriştim’ ‘olgunlaştım’ anlamında
Erdin : Ereğine ulaştın; tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın yetiştin
Erdinç : Dinç, er
Erdoğ : Erken doğ, yiğit doğ
Erdoğan : Erken doğmuş olan, er olarak, yiğit olarak doğmuş olan doğuştan er
Erdoğdu : Yiğit olarak doğdu, erken doğdu
Erdur : Yiğit kal
Erduran : Duran, yaşayan yiğit
Erduru : Katışıksız er, duru er
Erek : Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek istenen sonuç
Ereken : Vaktinden önce eken, erken eken
Erel : Yiğit el
Erem : Olurunu bildirme işi, onaşma, pelin
Eren : Kendinitanrı’ya adamış kimse, ermiş kimse, babayiğit bahadır, yiğit
Erenalp : Ermiş yiğit
Erenay : Hem tanrı’ya ermiş hem ay gibi güzel kimse
Erencan : Ermiş kimse, ermiş can
Erenel : Ermiş el, yiğit el
Erener : Ermiş yiğit
Erengüç : Ermiş ve güçlü kimse
Erenöz : Özü ermiş kimse
Erensoy : Ermiş soy, yiğit soy
Erensü : Ermiş asker, yiğit subay
Erentürk : Tanrı’ya ermiş türk, eren türk yiğit türk
Erenuluğ : Ermiş ve ulu kimse
Erer : Erşir, yiğit er, yiğit erkek
Erez : Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki
Ergener : Henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit
Ergi : İyi, güzel istenilen bir şeye erme durumu, erişme, ulaşma
Ergican : İstenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse, erişilmş can kendisine kavuşulmuş can
Ergil : Er ile ilgili
Ergin : Olmuş, olgunlaşmış yetişmiş
Erginalp : Yetişkin yiğit
Erginay : Yetişmiş, olgunlaşmış, ve ay gibi olmuş, olgunlaşmış, olmuş ay
Erginbay : Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin
Ergincan : Olgunlaşmış kimse
Erginer : Yetişmiş, olgunlaşmış er
Erginsoy : Ergin bir hale gelmiş soy
Ergisoy : Sitediğine ulaşmış soydan olan kimse
Ergökmen : Gök yüzlü ve sarışın erkek
Ergun : Oynak, hızlı giden at
Ergüç : Güçlü er, erkek ve güçlü
Ergüder : Yiğitlik eden
Ergüleç : Güler yüzlü kimse, güleç yiğit
Ergülen : Gülen er, mutlu kmse
Ergün : Yumuşak huylu, uysal
Ergüneş : Erken doğan güneş
Ergüvenç : Güvenç olan kimse, güvenilir er
Erhan : Yiğit han, er han
Erışık : Yiğit ışık
Eriker : Ermiş ve yiğit, yetişkin yiğit
Erim : Bir şeyin erişebileceği uzaklık, muştu, iyi bir şeye işaret olan durum, sevgi
Erinç : Mutluluk içinde yaşama, dirlik
Erinçer : Mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek
Eriş : Ulaş, yetiş
Eriz : Yiğidiz, erkeğiz, er izi, er yolu
Erizgi : Akıllı kimsei zeki erkek
Erkal : Yiğit kal
Erkan : Yiğit, soylu
Erke : İşe çevrilebilen güç,
Erke : Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik
Erkel : Güçle ilgili, güçsel
Erker : Güçlü erkek, güç sahibi kimse
Erkınay : Çalışkan kimse
Erkış : Erken gelen kış
Erkin : Özgür, serbest
Erkiner : İstediği gibi davranabilen erkek, özgür kimse, özgür yiğit
Erkman : Güçlü, etkili, sözü geçen kimse
Erkoç : Koç gibi, iri yan
Erkoçak : Eliaçık erkek, cömert kimse, yiğit er, koçak er
Erkol : Güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol
Erksal : Güç sal, güç gönder
Erksan : Güç sahibi ün, güçlü ad
Erksun : Güç ver güç sun
Erktin : Güçlü ruh
Erkul : Yiğit kul, yiğit kimse
Erkunt : Sağlam er, dayanıklı er
Erkurt : Yiğit kurt
Erkut : Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit
Erkutay : Yiğit, uğurlu ve ay gibi kimse
Erkutlu : Uğurlu yiğit, kutlu yiğit
Erlaçin : Sarp er, yalçın kaya gibi erkek, şahin gibi erkek
Erman : Er kişi, yiğit kişi
Ermiş : Veli, aziz
Ermutlu : Mutluluk içinde yaşayan er
Eroğan : Yiğit barış tanrısı, güçlü er
Eroğul : Yiğit oğul
Eroğuz : İyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek gürbüz erkek
Erol : Erkek ol
Eröz : Özü yiğit, yiğit özlü, yiğit kimse
Ersan : Yiğit ünlü, er sanlı
Ersay : Yiğit olarak saygı göster
Ersayın : Saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse
Ersel : Yiğit sel
Ersen : Sen ersin, sen yiğitsin
Ersev : Erkek ol ve sev, erken sev
Erseven : Erken seven kimse, yiğit kimse
Ersevin : Erkenden, vaktinden önce sevinç duy, vaktinden önce sevin
Ersezen : Vaktinden önce sezen kimse
Ersezer : Erken sezer, vaktinden önce sezer
Ersin : Yiğitsin, erkeksin erişsin, ulaşsın, gelişsin, yetişsin, olgunlaşsın
Erson : Son yiğit, son erkek anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad
Ersoy : Erkek soy, yiğit soy
Ersöz : Yiğit sözü
Ersun : Erken sun, vaktinden önce sun
Ersungur : Yiğit ve doğan gibi yırtıcı
Erşan : Yiğitliğiyle tanınmış
Erşen : Şen, yiğit, şen erkek
Ertan : Güneş’in doğma zamanından az önce, şafaktan önce
Ertaş : Yiğit ve taş gibi sağlam kimse
Ertay : Yiğit tay
Ertaylan : Yiğit ve uzun boylu kimse
Erte : Sonraki, gün; şafak sökme zamanı; herhangi bir işteki ilk başarı
Ertek : Yiğit, ve tek er,
Ertekin : Yiğit ve tek, yiğit ve biricik, biricik yiğit, yiğit prens
Erten : Sabah güneşin doğduğu an
Ertöz : Yiğit ve cevherli kimse
Ertuğ : Sorguçlu yiğit, tuğlu yiğit
Ertuğrul : Dürüst, doğru yiğit
Ertuna : Yiğit tuna irmağı
Ertunca : Yiğit tunca ırmağı
Ertuncay : Yiğit ve tunçtan yapılmış ay
Ertunga : Erkek kaplan, uygur yazıtlarında adı geçen kişi, alpertunga olarak da bilinir
Ertün : Akşamın ilk saatleri, gecenin başlangıç saatleri
Ertürk : Yiğit türk, erkek türk
Ertüz : Yiğit ve adaletli
Ertüzün : Düzgün er, yiğit ve düzgün kimse
Erülgen : Ulu yiğit, yüce yiğit, metin yiğit
Erün : Yiğit diye tanınan, ünlü yiğit
Erünal : Yiğit olarak tanın, yiğit olarak ün al
Erüstün : Üstün yiğit
Eryalçın : Çıplak, yalçın kaya gibi yiğit kimse
Eryaman : Her bakımdan alışılmışın üstünde olan yiğit
Eryavuz : Çok sert yiğit, yavuz erkek
Eryılmaz : Hiçbir şeyden korkusu olmayan yiğit, gözü korkusuz yiğit
Eryiğit : Yiğit erkek
Esat : Mutlu, çok hayırlı
Esen : Hiçbir sayrılığı, hiçbir sakatlığı olmayan, sağlık ve mutluluk içinde olan sağlıklı
Esendemir : Sağlıklı ve demir gibi
Esenel : Sağlıklı yiğit
Esener : Sağlıklı yiğit
Esentürk : Sağlıklı türk
Eser : Yel, sert esen yel; esme işini yapar, esinti olur yel olur
Esin : Tatlı tatlı esen sabah yeli, içe doğan güzel şey
Esiner : Sabah yeli gibi talı ve yiğit kimse, esin veren kimse
Esmen : Esen yel gibi kimse
Eşref : Çok şerefli, muhterem
Ethem : Edhem
Evin : Buğday tanesinin içi, özü, çok taneli başak, tohum, burçak başağı, ürün
Evren : Var olan şeylerin tümü, felek, cihan
Evrensel : Dünya ölçüsünde olan
Evrim : Ağır ağır ve kendiliğinden olan değişim, kendiliğinden gelişme
Yorumlar
Yorum Gönder