Çilli Kız
Elif 4 yaşında sarışın, mavi gözlü çok tatlı bir kızmış. Bu minik kızın yüzünde kahverengi çiller varmış. Herkes bu çiller nedeni ile Elif'i çok sevimli bulurken küçük kız bu durumdan hiç de memnun değilmiş. Ne zaman birisi ona çilleri nedeni ile çok sevimli olduğunu söylese Elif hemen ağlayarak eve gelirmiş.
Böyle zamanlarda Elif eline aynasını alarak yüzündeki çillere kızar ve saatlerce odasından çıkmazmış. Kızının bu haline üzülen annesi onunla defalarca konuşmuş. Elif'e yüzündeki çillerin onun güzelliğine engel olmadığını anlatmaya çalışmış fakat küçük kız onu dinlemeyip her seferinde ağlamış. Yine yüzündeki çiller nedeni ile üzülüp odasına kapandığı bir gün Elif yatağında uyuyakalmış. 1 saat kadar uyuyup yatağından kalktıktan sonra koşarak annesinin yanına gitmiş. Annesi kızını böyle telaşlı görünce ona ne olduğu sormuş. Elif bu sırada sürekli elini yüzüne götürerek annesinden ayna istiyormuş. En sonunda annesi kızına bir ayna vermiş. Elif hemen aynayı yüzüne tutmuş ve çillerine bakmış. Evet çilleri hala yanağında duruyorlarmış ve minik kız;
- Oh çillerim bir yere gitmemiş, diyerek gülümsüyormuş.
Sonrasında Elif annesine dışarıdan gelip odasında uykuya daldığı zaman gördüğü rüyayı anlatmaya başlamış.
Elif rüyasında komşularıyla birlikte pikniğe gittiklerini görmüş. Hep beraber bütün gün eğlendikten sonra piknik yerinde arkadaşlarıyla saklambaç oynadıklarında Elif ormana saklanmaya karar vermiş. Daha iyi saklanabilmek için biraz daha ormanın içine doğru gitmiş. Bu sırada hava da karardığı için Elif ormanda yolunu kaybetmiş. Nasıl olsa annemle babam beni bulurlar diye beklemeye başlamış. Aradan saatler geçtiği halde yanına gelen olmayınca Elif korkarak ağlamaya başlamış. Küçük kız sesi kısılana kadar
-Anne, baba burdayım, diye bağırmış fakat onu duyup yanına gelen kimse olmamış.
Küçük kız bir ara başını kaldırıp karşısındaki ağaca doğru bakınca orada minik bir peri görmüş. Peri uçarak Elifin yanına geldiğinde küçük kız başına gelenleri ona anlatmış. Peri Elifin bu haline üzülmüş ve ona yardımcı olmak istemiş. Biz periler sihirli güçlerimiz sayesinde insanlara yardımcı olabiliriz demiş. Perinin yardım teklifi küçük kızı çok heyecanlanmış. Bu peri sayesinde yüzündeki çillerden kurtulabileceğini düşünmüş. Periye beni yüzümdeki şu çillerden kurtarabilir misin demiş. Peri onun bu isteğine şaşırmış çünkü Elif ailesine kavuşmak yerine çillerinden kurtulmayı diliyormuş. Elife de bunu söylemiş fakat küçük kız, ailem nasıl olsa beni bulur. Sen beni şu çillerimden kurtar bende mutlu olayım demiş. Peri kızın isteğini hemen yerine getirmiş. Elindeki değneği Elife doğru sallamış ve sonra ona bir ayna vermiş. Elif aynaya baktığında yüzündeki çillerin kaybolduğunu görmüş ve buna çok sevinmiş. O sevinçle periye veda etmiş.
Bütün gece ormanda yolunu kaybetmiş bir şekilde dolaştıktan sonra nihayet ertesi gün öğlene doğru onu bulmuşlar. Elif hemen annesi ile babasına doğru koşmuş fakat onlar olduğu yerde öylece duruyorlarmış. Küçük kız;
-Anne baba neden bana sarılmıyorsunuz, diye üzgün bir şekilde sormuş. Hem annesi, hem babası;
-Sen bizim kızımız elif değilsin demişler.
-Beni nasıl tanımazsınız, benim işte sizin kızınız
-Evet sen Elif'e çok benziyorsun fakat onun çilleri vardı, senin yok. Sen bizim kızımız olamazsın.
İşte rüyanın tam burasında Elif ağlayarak uykusundan uyanmış ve hemen çillerinin yerinde olup olmadığını anlamak için ayna aramaya koşmuş. Gördüğü bu kötü rüya sayesinde artık Elif çillerinden şikayet etmeyi bırakmış. O günden sonra da daha mutlu bir kız olarak yaşamını sürdürmüş.
Böyle zamanlarda Elif eline aynasını alarak yüzündeki çillere kızar ve saatlerce odasından çıkmazmış. Kızının bu haline üzülen annesi onunla defalarca konuşmuş. Elif'e yüzündeki çillerin onun güzelliğine engel olmadığını anlatmaya çalışmış fakat küçük kız onu dinlemeyip her seferinde ağlamış. Yine yüzündeki çiller nedeni ile üzülüp odasına kapandığı bir gün Elif yatağında uyuyakalmış. 1 saat kadar uyuyup yatağından kalktıktan sonra koşarak annesinin yanına gitmiş. Annesi kızını böyle telaşlı görünce ona ne olduğu sormuş. Elif bu sırada sürekli elini yüzüne götürerek annesinden ayna istiyormuş. En sonunda annesi kızına bir ayna vermiş. Elif hemen aynayı yüzüne tutmuş ve çillerine bakmış. Evet çilleri hala yanağında duruyorlarmış ve minik kız;
- Oh çillerim bir yere gitmemiş, diyerek gülümsüyormuş.
Sonrasında Elif annesine dışarıdan gelip odasında uykuya daldığı zaman gördüğü rüyayı anlatmaya başlamış.
Elif rüyasında komşularıyla birlikte pikniğe gittiklerini görmüş. Hep beraber bütün gün eğlendikten sonra piknik yerinde arkadaşlarıyla saklambaç oynadıklarında Elif ormana saklanmaya karar vermiş. Daha iyi saklanabilmek için biraz daha ormanın içine doğru gitmiş. Bu sırada hava da karardığı için Elif ormanda yolunu kaybetmiş. Nasıl olsa annemle babam beni bulurlar diye beklemeye başlamış. Aradan saatler geçtiği halde yanına gelen olmayınca Elif korkarak ağlamaya başlamış. Küçük kız sesi kısılana kadar
-Anne, baba burdayım, diye bağırmış fakat onu duyup yanına gelen kimse olmamış.
Küçük kız bir ara başını kaldırıp karşısındaki ağaca doğru bakınca orada minik bir peri görmüş. Peri uçarak Elifin yanına geldiğinde küçük kız başına gelenleri ona anlatmış. Peri Elifin bu haline üzülmüş ve ona yardımcı olmak istemiş. Biz periler sihirli güçlerimiz sayesinde insanlara yardımcı olabiliriz demiş. Perinin yardım teklifi küçük kızı çok heyecanlanmış. Bu peri sayesinde yüzündeki çillerden kurtulabileceğini düşünmüş. Periye beni yüzümdeki şu çillerden kurtarabilir misin demiş. Peri onun bu isteğine şaşırmış çünkü Elif ailesine kavuşmak yerine çillerinden kurtulmayı diliyormuş. Elife de bunu söylemiş fakat küçük kız, ailem nasıl olsa beni bulur. Sen beni şu çillerimden kurtar bende mutlu olayım demiş. Peri kızın isteğini hemen yerine getirmiş. Elindeki değneği Elife doğru sallamış ve sonra ona bir ayna vermiş. Elif aynaya baktığında yüzündeki çillerin kaybolduğunu görmüş ve buna çok sevinmiş. O sevinçle periye veda etmiş.
Bütün gece ormanda yolunu kaybetmiş bir şekilde dolaştıktan sonra nihayet ertesi gün öğlene doğru onu bulmuşlar. Elif hemen annesi ile babasına doğru koşmuş fakat onlar olduğu yerde öylece duruyorlarmış. Küçük kız;
-Anne baba neden bana sarılmıyorsunuz, diye üzgün bir şekilde sormuş. Hem annesi, hem babası;
-Sen bizim kızımız elif değilsin demişler.
-Beni nasıl tanımazsınız, benim işte sizin kızınız
-Evet sen Elif'e çok benziyorsun fakat onun çilleri vardı, senin yok. Sen bizim kızımız olamazsın.
İşte rüyanın tam burasında Elif ağlayarak uykusundan uyanmış ve hemen çillerinin yerinde olup olmadığını anlamak için ayna aramaya koşmuş. Gördüğü bu kötü rüya sayesinde artık Elif çillerinden şikayet etmeyi bırakmış. O günden sonra da daha mutlu bir kız olarak yaşamını sürdürmüş.
Yorumlar
Yorum Gönder