Zeynep'in Masal Dünyası

Nabia : Kaynayan yerden fışkıran, akan Nabiye : Haber veren Naciye : Kurtulan, cennetlik Nadide : Değerli, az bulunan Nadire : Az bulunur Nafia : Bir yeri güzelleştirmek için yapılan çalışmalar Nafize : Sözü geçen, tesirli, kendine itaat edilen Nagehan : Ansızın Nağme : Ezgi, uyumlu ses Nahide : Venüs, ergenlik çağındaki kız Naile : İsteğine ulaşmış Naime : Nazlı, zarif Nalan : İnleyen Name : Mektup, aşk mektubu Narin : Zarif, ince yapılı Naşide : Şiir okuyan, yazan Naz : Kendini beğendirmek için yapılan cilve Nazan : Naz yapan, cilveli Nazende : Nazlanan, sevgili Nazife : Zarif, kibar, temiz Nazime : Düzenleyen Nazire : Taze, körpe, bir davranış ya da söze karşılık yapılan davranış edilen söz, benzer Nazlı : Naz yapan, cilveli Nazlıhan : Naz yapan, cilveli Nazmiye : Şiirle ilgili, düzenli Nebahat : Şan, şeref Nebile : Yüksek nitelikli, akıllı, anlayışlı, bilgili Necibe : Soylu Necla : Kuşak, nesil, evlat Necmiye : Yıldızlarla ilgili Nedime : Hoş sohbet...

Naci : Kurtulan, cehennemden kurtulmuş, cennetlik Nadi : Haykıran, seslenen, toplantı Nadir : Az bulunur Nafi : Yararlı, şifa, hayırlı Nafiz : Becerikli, atılgandelen, içeri işleyen, etkili, sözü geçen Nahit : Venüs gezegeni, zühre, ergen Nail : Muradına ermiş Naim : Varlık içinde yaşayan, zengin, cennetin bir bölümü Naki : Temiz, pak, çok zarif, güzel Namık : Yazıcı, katip Nasir : Yardımcı, yardım eden Nasrettin : Dine yardımı dokunan Nasuh : Öğüt veren, temiz Nasuhi : Bozulmaz biçimde tövbe eden Naşit : Şiir yazan, okuyan Nayman : Sekiz; batı moğolistan’da yaşayan ve sekiz oymaktan oluşan türk topluluğu Nazım : Düzenleyen, manzume yazan Nazif : Temiz, zarif Nazir : Bakan, gözeten, bakan, vekil Nazmi : Nazımla, şiirle ilgili, sıralı Nebil : Yüksek nitelikli, akıllı, anlayışlı, bilgili Necat : Kurtulma Necati : Kurtuluşla ilgili Necdet : Kahramanlık, yiğitlik Necip : Soylu, soyu temiz Necmettin : Dinin yıldızı Necmi : Yıldızlarla ilgili Nedim : Tatlı, güze...

Macide : İyi ahlaklı olan kişi Mahfer : Ay ışığı, aydınlığı Mahinur : Ay ışığı, ay yüzlü güzel Mahire : Becerikli, hünerli Mahizar : İnleyen ay Mahlika : Ay yüzlü güzel Mahmur : Ay ışığı, ay yüzlü güzel Mahmure : Uyku basmış, yarı baygın göz Mahpare : Ay parçası gibi güzel Mahsune : Çevrilmiş, kuşatılmış, sarılmış Maide : Yemek, şölen, isa ve havarilerine gökten inen sofra Makbule : Kabul görmüş, beğenilmiş Maksude : İstek, niyet Manolya : Beyaz, güzel kokulu çiçekleri olan süs bitkisi olarak yetiştirilen ağaç ve çiçekleri Mansure : Allah’ın (c.c.) yardımı ile üstün gelen Maral : Dişi geyik, ceylan, karaca Maviş : Mavi gözlü Mebrure : Hayır, yararlı Mediha : Övülmeye neden olan Medine : Hz Muhammed’in kabrinin bulunduğu, hacıların Mekke’den sonra ziyaret ettikleri şehir Meftun : Gönül vermiş, tutkun Meftune : Kendinden geçmiş Mehlika : Ay yüzlü güzel Mehpare : Ay parçası gibi güzel Mehtap : Ay ışığı, dolunay Mehveş : Ay yüzlü güzel Melahat : Yüz güzelliği ...

Macit : Şan, şeref sahibi, iyi ahlaklı Mahir : Becerikli, hünerli Mahmut : Övülmeye değer, hamdolunmuş Mahsun : Güçlendirilmiş, güçlü Maksut : İstek, niyet, maksat, varılmak istenen yer Malik : Sahip, elinde bulunduran Malkoç : Ünlü bir akıncı soy olan malkoçoğullarının atası malkoç mustafa bey’in adından Mansur : Yardım edilmiş, tanrının yardımıyla galip gelmiş Mazhar : Bir şeyin göründüğü, çıktığı yer, onurlanma Mecid : Çok ulu, yüce Mecit : Çok ulu, yüce Mecnun : Cin çarpmış, delice seven, tutkun, leyla ile mecnun hikayesinin mecnun’u Medeni : Uygar, şehirli, terbiyeli, nazik Medih : Övme konuşu olan Mehdi : Allah tarafından hidayet verilmiş olan Mehmet : Muhammed isminin türkçe’de söylenişi Melih : Güzel, şirin, sevimli Melik : Hükümdar, hakan, mal sahibi Melikşah : Büyük Selçuklu Hükümdarı Memduh : Övülmüş, övülecek Memnun : Minnet eden, hoşnut, sevinçli Menderes : Bir akarsu yatağının az eğimli ova ve vadilerde çizdiği kıvrım Mengüalp : Ölümsüz yiğit Men...

Kader : Talih, baht Kadife : Bir kumaş türü Kadriye : Değer, itibar, onur, şeref Kafiye : Şiirde mısra sonunda ses uyumluluğu Kamelya : Çaygillerden büyük çiçekler açan bir bitki, yabangülü Kamile : Tam, eksiksiz, kemale ermiş, bilgin, bilgili Kamuran : İstediğine ulaşmış, mutlu Kansu : Çerkez memluk beyi, çin’de bir il, memluk sultanlığının son çerkez sultanı Karanfil : Kokulu bir çiçek Kardelen : Nergisgillerden, baharda çok erken açan bir çiçek, çiğdem Karmen : Parlak kırmızı Katre : Damla, damlayan şey Kebire : Yetişkin kız çocuğu, yetişkin, ulu kadın Keriman : Cömert, ulu, büyük Kerime : Cömert, ulu, büyük, kız çocuk Kevser : Maddi, manevi çokluk, kalabalık, cennette bir ırmak Keyyise : Akıllı, anlayışlı, ince zarif, kibar Kezban : Bir yeri yöneten, evine, kocasına bağlı Kısmet : Nasip, kazanç, kader talihi Kıvanç : Sevinç, mutluluk, övünen, iftihar eden Kıymet : Değer, bedel, tutar, şeref, onur Kibariye : İnce, zarif, cömert, asil Ki...

Kız Bebek İsimleri Lacerem : Elbette, öyledir, şüphesiz Lale : Zambakgillerden güzel ve çeşitli renklerde bir çiçek Lalehan : Lalelerin sultanı Lalezar : Lale yetiştirilen yer, lale bahçesi Lamia : Parlak, parıldayan Laminur : Nur saçarak parlayan Latife : Yumuşak, hoş, güzel, nazik, güldüren güzel söz, şaka Leman : Parlama, parıltı Lerzan : Titrek, titreyen Letafet : Latiflik, hoşluk, güzellik Leyla : Çok karanlık gece, mecnun’un leylası Lezza : Yakıcı ateş, cehennem Lütfiye : Hoşluk, güzellik, Mahmur ay ışığı, ay yüzlü güzel Erkek Bebek İsimleri Laçin : Bir cins şahin, sarp, yalçın Lami : Sert, çatık kaşlı veya aslan Latif : Yumuşak, güzel, nazik, şakacı Lemi : Parlama, parıltı Levend : Osmanlı donanmasında denizci, yakışıklı, boylu poslu Levent : Dünya, varlık Lokman : Doğruluk gösteren-adaletli davranan Lütfi : Hoşluk, iyi davranış. Macid şan, şeref sahibi, iyi ahlaklı Lütfullah : Çok övülmüş, methedilmiş Kanalıma Abone Olmayı Unutmayın... ...

Kaan : Hanlar hanı, hakan, han, orta asya’da eskiden moğol imparatorlarına verilen unvan, imparator Kaan : Hakan, hükümdar, çin ve moğol hükümdarlarına verilen ad Kabil : Hz.Adem’in oğullarından, ağabeyini öldürdü Kadem : Uğur, ayak adımı, yarım arşın Kadir : Kuvvetli, güç sahibi, değer, onur, şeref Kadri : Değer, kıymetle ilgili Kadrican : Değerli itibarlı can, dost Kahraman : Yiğit, cesur, bir olayın baş kişisi Kalender : Alçakgönüllü, gösterişsiz Kamber : Köle, dost Kamer : Ay, sadık hizmetli Kamil : Olgun, yetkin, kültürlü, bilgili, tam, eksiksiz Kamuran : Arzusuna erişmiş Kanber : Evin emektarı, büyüğü Kandemir : Sağlam kan, kanı sağlam olan kimse, sağlam demir Kani : Kanaat eden, razı olan Kapkın : Ansızın yakalayıp alabilen, ısırıp parçalayan, hemen kapan, alan, kapgın, kapan Kaplan : Hindistan ve afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, postu çizgili, kedigillerden yırtıcı, güçlü bir hayvan Karaalp : Karaalp yiğit Karabey : Esmer, rengi karaya çala...